
Woensdag 17 april met Transavia HV6533 (7.20 uur) naar Marrakech, aankomst 10.20 uur. Pas om 12.00 uur staan wij buiten de aankomsthal. Gelukkig staat Samir ons op te wachten. Hij moet even zoeken waar die loods met zijn motoren ook alweer gebleven is. De KTM’s zijn ook nog niet echt gereed. Uiteindelijk vertrekken wij met twee 1190 Adventures (Tommy en moi) en één 1290 Adventure (Maarten). Bij het uitrijden van Marrakech, het is al 15.00 uur, pompen wij eerst maar eens de banden op. Onderweg een bezoek aan de Mosquée de Tinmel, ca 100 km van Marrakech. En daarna de mooie Tizi-n-test pas op 2100 m. Bij de fraaie afdaling wordt het al schemerig. Onderweg boutjes gekocht om een bagagerek vast te zetten. De leatherman (don’t leave home without it!) biedt uitkomst. Bij de Riad Asma in Taroudent worden wij allerhartelijkst ontvangen. De Riad baas brengt ons ‘s-avonds zelfs met de auto naar het centrum en haalt ons daar weer op. Over gastvrijheid gesproken.
De volgende ochtend staat mijn KTM met een platte voorband. Met twee patronen weer wat op spanning gebracht. Daarna start hij ook nog moeizaam. De hele dag regelmatig de band opgepompt. Na de R109 nemen wij bij Igterm (koffiestop) de 7086. Een prachtige weg met mooi asfalt. Het lijkt soms alsof wij 200 jaar terug in de tijd zijn gegaan. In Tata staat het vol met woestijn auto’s. Kasbah Itran in Tamnougalt heeft een mooi zwembad en het restaurant in het hotel schenkt zelfs alcohol.
Vrijdagochtend staat mijn 1190 weer met een platte band en start nu helemaal niet. De laatste lucht patronen gebruikt. Het hotel heeft gelukkig een touw en Tommy sleept hem lang aan tot hij start. In het dorp vinden wij dankzij behulpzame locals een bandenservice die de lekke band keurig plakt. Pas om 12.00 uur rijden wij het dorp uit. Wij moeten dus een beetje doorrijden om de tijd in te halen. Wij passeren Zagora, een grote plaats die als uitvalsbasis dient voor woestijntochten. Na Tazzarine moet Tommy even in the middle of nowhere plassen. Uit het niets springen er tientallen kinderen tevoorschijn die hij blij maakt met een paar strategisch ingekochte zakken snoep. Voor Tinegir kopen wij van een Bedoeïn wat blauwe doeken. Altijd al willen hebben. In Tinghir zelf moeten wij even zoeken naar (de naam zegt het al) a secret garden. Leuk hotel, gerund door een Engels stel, met goed eten.
De volgende ochtend. Hmm… het regent een beetje. En mijn KTM moet weer lang door Tommy aangesleept worden voor hij eindelijk start. De Todra gorge, vlakbij, is net zo mooi als 2 jaar geleden. Na de Todra Gorge begint het echt te regenen. Twee van ons doen regenpakken aan. Een regenpak meenemen leek mij nogal onnodig. Hé, de regen wordt wel erg dik. De regen gaat over in sneeuw en de temperatuur op het display zakt naar 0 graden. In het eerste dorp stoppen wij bij een simpele bar. De aanwezigen zijn verbaasd over die gekke toeristen die als verzopen katten binnenkomen en met motoren door de sneeuwstorm rijden. Tsja….. Wij warmen een beetje op en keren om. Het stopt met sneeuwen en de zon komt door. Bij de Todra gorge is het alweer warm. Wij rijden nu vanaf de andere kant op en neer naar de Gorges du dades, bekend van de scherpe haarspeldbochten. Onderweg een leuke lunch bij Auberge Fubule du dade. Wij arriveren in de regen bij Kasbah Ait BenHadda in Skoura. Prima met goed eten.
Op zondag natuurlijk eerst mijn KTM aanslepen. Wij raken eraan gewend. Daarna naar de avontuurlijke R307 bergpas die ergens bij de besneeuwde bergtoppen in verte ligt. Wij hebben hier even over geaarzeld maar navraag leert dat hij berijdbaar is. De R307 is inderdaad avontuurlijk. Grote kuilen met water, rotsblokken en stenen op de ‘weg’, waterpartijen etc. Een dag eerder, in de regen, hadden wij hem niet moeten rijden. De KTM’s zijn hiervoor gemaakt en de semi-terrein banden doen het goed. Meer dan 100 kilometer is er geen enkele afslag en vrijwel geen verkeer. Aan de overkant rijden er weer volgeladen antieke Mercedes 207D busjes. Wij rijden meteen door, via een alternatieve route door een rivierbedding en over een weg in aanleg, naar de opslaglocatie van Samir. Hij schittert door afwezigheid maar hij regelt na zachte aandrang graag een transfer naar Marrakech. Riad Lyla is buitengewoon. Dat mag ook wel voor in totaal EURO 114,60….
Op maandag maken sommigen van ons gebruik van de oneindige gulheid van de Marrokaanse handelaren die op de Souk veel voor weinig verkopen. Hey mister, today is your lucky day! Je bent een dief van je eigen portemonee wanneer je dat laat liggen. Om 17.25 uur stijgt onze Transavia vlucht op. Dit is voor herhaling vatbaar!
Filmpjes (klik op de dag)
Dag 1: van Marrakech naar Taroudant via de Tizi n’Test
Navigeren door de foto’s gaat ook via de pijltjestoetsen rechts/links